Cerito iki sejatine seko koncoku naliko urip ning asrama khusus cah lanang dek jaman kawak, ceritane tenan po ra, aku dewe yo rak reti aaa... wewacan iki pas kanggo sampean sing jek stress berat, mbuh opo sebab pe.
Ono salah siji asrama khusus cah lanang ning daerah Kedu, asrama kuwi dadi siji karo sekolahan.
Pengurus asrama pak Wignyo duwe aturan sing ketat lan cenderung nganyelno, yoiku sakbare jam 10 bengi, kabeh lampu kudu dipateni, maksude ben bocah2 podo turu. Wis ngono mateni listrike langsung seko meteran listrik, dadi ora mung lampune sing mati, tapi kabeh listrik mati (maklum kejadian jaman kawak).
Lah ceritane ki kancaku biasane nguyuh ning kamar mandi sak durunge jam 10 bengi, mumpung ijek ono listrik, ijek ono lampu. Asrama kui bangunane wis tuwo lan rodo singup, mulane kebiasaane bocah2 kono podo nguyuh ning kamar mandi sakdurunge lampu mati jam 10 bengi.
Pas kancaku keturon seko sore,.. tangi2 wis jam 11 bengi, trus malah kebelet nguyuh... blaik, padahal listrik wis dipateni kabeh, lampu ora iso urip.
Mergo wis kebelet, timbang nguyuh ning kathok utowo ngompol, akhire kancaku nekat ning kamar mandi, padahal peteng ndhedhet...
Yo wis,... karo wedi-wedi sithik,.. ngragap-ngragap akhire tekan ning kamar mandi,... trus ngragap2 meneh, tekan lawang.
Sebab suasanane peteng ndedet, kancaku kuwi mung kiro-kiro wae, trus mbukak kathok,..., ngarahke "manuk e" ning bolongan kakus (WC jongkok), pikire manuk e wis pas nang bolongan siap manggung...
Trus kancaku mbukak kathok lan nguyuh...soorrrrrrrrr....Karo melek-merem ngerasakke lego.... ngerti-ngerti ono suoro njerit ning ngarepe " HWAAAAAA!!"
Kancaku yo kaget, girapen,... keweden,...melu njerit sisan " SETAAAAAN ",...karo mlayuuu nabrak ember,..trus tibo kejlungup, nganti lali nglebokno manuke nang kandang dadi manuk e jek keton manggut-manggut....
Sak asrama podo kaget, trus podo metu kamar, curiga ono kedadean opo ?.... nganti bapak asramane melu metu, akhire lampu diuripke meneh...
Jebule pas kancaku nguyuh, ning ngarepe ono uwong ndhodhok sing lagi ngising, ternyata kancaku ki nguyuhi raine uwong sing lagi ngising.
"Pantesan, raiku kok kroso anget, lan ambune rak karuan wong sing nguyuh bar mangan jengkol", jare bocah sing kuyuhan mau...
.png){kind=logo}
